Page 275 - Menfi Tespit
P. 275

«GERİ ALMA (İSTİRDAT) DAVASI»NA AİT DİLEKÇE ÖRNEĞİ
                 Eğer borçlunun ödeme gücü olmadığı için takip konusu borcun bir
            bölümü kendisinden cebri icra sonucu alınabilmiĢ ve kalan borç için
            «aciz belgesi» düzenlenmiĢse, bu durumdaki borçlu, “borcunu tama-
            men ödememiĢ olduğu için” ödeme zorunda kaldığı parayı geri alma
            davası açma hakkından yoksun mu kalacaktır? Maddenin yazılıĢ biçi-
            mine  ve  görünüĢteki  anlamına  rağmen,  bu  durumdaki  borçlunun  da
                                                                        68
            ĠĠK. mad. 72/VII‟den yararlanabileceğini kabul etmek gerekir.
                                    69
                 Yüksek mahkeme  ikinci görüĢ doğrultusunda «borç tamamen
            ödenmeden de, sadece ödenen kısım için geri alma davasının açılabi-
            leceğini» belirtmiĢtir...
                 (7) Geri alma davası ile, «alacaklıya ödenen asıl borç» + «alacak-
                             70
                                                         71
            lıya ödenen faiz»  + «icra harç ve giderleri»   + «paranın alacaklıya
            ödendiği tarihten itibaren faiz»‟lerin davalıdan geri alınması (tahsili)
            istenir.
                 Bunlar dıĢında, bu davada ayrıca karĢı taraftan -yasada öngörül-
                                                 72
            düğü için- «% 20 tazminat» istenmez.
                 Yüksek mahkeme, koĢulları gerçekleĢmiĢse davacının, davalıdan
                                                             73
            «manevi tazminat» da isteyebileceğini belirtmiĢtir.
                 AçılmıĢ  olan  «olumsuz  tespit  davası»,  dava  konusu  borcun
            -mahkemeden ihtiyati tedbir kararı alınmamıĢ olması nedeniyle- dava
            devam  ederken  alacaklıya  ödenmesi  yüzünden,  kendiliğinden  «geri
            alma  davası»na  dönüĢmüĢse   74   (ĠĠK.  mad.  72/VI),  davanın  dava-
            cı-borçlu lehine sonuçlanması halinde, % 20 tazminata hükmedilebi-
            leceğinden  davacı-borçlunun,  mahkemeden  lehine  tazminata  hükme-
                                      75 76
            dilmesini istemesi gerekir.

                MUġUL,  T.  age. s: 420 – KURU,  B.  El Kitabı, s: 393 – POSTACIOĞLU,
                Ġ./ALTAY, S. Ġcra Hukuku Esasları, 5. Baskı, 2010, s: 346
            67   Bknz:  19.  HD.  29.4.2004.  T.  7057/4860;  18.1.1993  T.  8675/7760;  11.  HD.
                10.5.1982 T. 2271/2186 (www.e-uyar.com)
            68   UMAR, B. a.g.e. s:670
            69   Bknz:  19.  HD.  29.4.2004.  T.  7057/4860;  18.1993  T.  8675/7760  (www.
                e-uyar.com)
            70   Bknz: 11. HD. 4.5.1988 T. 8026/3006 (www.e-uyar.com)
            71   Bknz: 11. HD. 4.5.1988 T. 8026/3006 (www.e-uyar.com)
            72   Bknz:  19.  HD.  25.09.2008  T.  5099/8829;  11.  HD.  30.4.1991  T.  866/2700;
                6.10.1987 T. 3479/5113 (www.e-uyar.com)
            73   Bknz: 11. HD. 18.9.1984 T. 3293/3999 (www.e-uyar.com)
            74   Bknz: 19. HD. 19.09.2006 T. 4286/8533 (www.e-uyar.com)
            75   KURU, B. Menfi Tespit Davası ve Ġstirdat Davası, s: 193 vd. – MUġUL, T. age.
                s: 404
            76   Bknz: 15. HD. 15.12.1994 T. 2459/7585 (www.e-uyar.com)

                                                                             275
   270   271   272   273   274   275   276   277   278   279   280