Page 125 - Tasarrufun İptali

«TASARRUFUN İPTALİ DAVASI» DİLEKÇESİ ÖRNEĞİ
Bir hükme verilmesi mümkün olan anlamların içinde, “zamanın
koĢulları ve gereksinimlerine en uygun olanı” tercih edilmelidir. Yo-
rumla anlamı saptanan hükmün uygulanması, dürüstlük kuralına aykırı
sonuçlar doğurmamalıdır. BaĢka bir deyiĢle; yorumla anlamı tesbit
edilen hükmün uygulanması, dürüstlük kuralı (MK. mad. 2) ile bağ-
daĢmadığı, böyle bir hükmün uygulanmasını istemenin “hakkın kötüye
kullanılması” sayıldığı hallerde, hakimin söz konusu hükmü uygula-

mamasını gerekir. 626 627
“Kanunun yapıldığı andaki kanun koyucunun iradesinin araştı-
rılması”na yönelik tarihi yorum yerine bugün -Ġsviçre‟de olduğu gibi-
hukukumuzda da benimsenmiĢ olan objektif yorum yönetiminde amaç
“kanun koyucunun kanunu yaptığı andaki iradesinin ne olduğu değildir.
Gerçi kanun, yapıldığı andaki kanun koyucunun bir eseri ve o andaki
iradesinin bir ürünüdür. Bu yüzden de kanun koyucu kanunu yaparken
o zamanki Ģartları ve toplumdaki ihtiyaçları gözönünde tutmuĢtur. Ne
var ki, kanun, yapılmasından ve yürürlüğe konulmasından sonra kanun
koyucunun iradesine bağlı olmaktan çıkmıĢtır; bağımsız bir varlık ha-
line dönüĢmüĢtür. Bu yönteme göre, bunun sonucu olarak, önemli olan
kanun koyucunun baĢta ne istemiĢ olduğu değil; fakat hukukun genel
kavramlarına göre tekniğin geliĢimi ve Ģimdiki Ģartlar göz önünde tu-
tularak ondan çıkarılabilecek anlamdır. Bu özelliği ile objektif yorum
yöntemi, kanunu, yeni ihtiyaçların ve düĢüncelerin etkisi altında kap-
samı değiĢen adeta bir zarf gibi telakki etmektedir. O halde, yorum
yapılırken, kanunun uygulanması anındaki toplum ihtiyaçlarına ve
düzenlenmek isteten yarar veya çıkar uyuĢmazlıklarına en uygun ge-
lecek bir biçimde kanun yorumlanmalıdır. Öyle ki kanun, hukuk dü-
zeninin bütünü içinde, olabildiğince uyumlu bir biçimde yer alabilme-
lidir. Bunun için, zamanla değiĢen ihtiyaçlar nedeniyle toplumdaki
adalet duygusunu sarsacak sonuçlar doğurma tehlikesine meydan ve-
recek olan kanun yapıldığı andaki kanun koyucunun iradesini ve ama-
cını aramak yerine; yorum anında toplumun içinde bulunduğu Ģartları
ve ihtiyaçları karĢılayan kanun koyucunun bugünkü iradesinin ve
amacının ne olduğunu saptamak gerekir.

626 OĞUZMAN, M.K. Medeni Hukuk Dersleri (GiriĢ-Kaynaklar, Temel
Kavramlar), 1994, s: 48 vd.
627 Çeşitli “ yorum ilke ve metodları” hakkında ayrıntılı bilgi için bknz :ATAAY, A.
Medeni Hukukun Genel Teorisi, s: 214 – TEKĠNAY, S.S. Medeni Hukuka GiriĢ
Dersleri, s.: 54 – ÖZSUNAY, E. Medeni Hukuka GiriĢ, s: 192 – ŞMRE, Z.
Medeni Hukuka GiriĢ, s: 162 – AKĠPER, S.G. Türk Medeni Hukuku, (Başlangıç
Hükümleri) s: 114 – UMAR, B. Hukuk BaĢlangıcı, s: 131 vd. – DÖNMEZER,
S./ERMAN, S. Nazari ve Tatbiki Ceza Hukuku (Genel Kısım), C: I, s: 190 vd. –
EDĠS, S. Medeni Hukuka GiriĢ ve BaĢlangıç Hükümleri ,1979, s: 190 vd.

125